Het Polygoonbos is een restant van een groot woud, ooit in bezit van de markies van Beselare en lokale abdijen van Zonnebeke en Nonnebossen. In 1914 is het eigendom van de staat en in gebruik als militair oefenterrein.
Schietstand
Nog voor de Belgische onafhankelijkheid wordt het Polygoonbos gebruikt door militairen, ingekwartierd te Ieper. Midden 19e eeuw legt men er een schietstand aan waarbij een speciaal daarvoor aangelegde berg aarde of ‘butte’ de kogels opvangt. In het bos, dat in die tijd dient voor de productie van naaldhout, komt een grote paardenrenbaan.
Bunkers en ondergrondse schuilplaatsen
Tijdens de eerste oorlogswinter bemannen Fransen en Duitsers stellingen aan de zuidrand van het bos. In 1915 valt het gebied in handen van de Duitsers. Ze bouwen er talrijke bunkers en ondergrondse schuilplaatsen in de butte. Op 20 september 1917 bereikt de 1e Australische divisie de westrand van het Polygoonbos. De rest van het kapotgeschoten bos wordt zes dagen later veroverd door de 5e Australische divisie. Het front loopt uiteindelijk vast en in de winter proberen Nieuw-Zeelandse troepen tevergeefs te door te stoten in het Polderhoekpark, ten zuiden van het bos.
Begraafplaats
Al in 1917 gaat men gesneuvelde Australiërs begraven naast een Duitse begraafplaats, het begin van Polygon Wood Cemetery. Na de oorlog worden meer gesneuvelden herbegraven op het grotere Buttes New British Cemetery. Er wordt een Nieuw-Zeelands monument opgericht en op de butte komt een monument voor de 5e Australische Divisie. In het Polygoonbos, dat vandaag ecologisch wordt beheerd door het Agentschap voor Natuur en Bos, staan nog enkele bunkers, een herinnering aan de Eerste Wereldoorlog.
De officiële Polygon Wood Cemetery
In 2014 wordt deze doorgang gemaakt. Oorspronkelijk werden hier Polygon Wood Cemetery met de Duitse begraafplaats Polygoneveld verbonden. In 1917 is het gekend als ‘Ehrenfriedhof RIR 248 Polygonhaus’. Nadat Australische troepen het gebied innemen, besluiten de Britten aansluitend een eigen begraafplaats aan te leggen. Na het voorjaarsoffensief van 1918 komt die weer in Duitse handen.
Na de oorlog worden beide begraafplaatsen keurig aangelegd. Het Britse deel krijgt een ontwerp van Charles Holden. De graven staan niet mooi in rijen. Dit komt door het snel begraven tijdens de oorlog. In 1955 wordt het Duitse deel ontruimd. Vandaag is het akkerland. Enkel op Polygon Wood Cemetery ligt nog een Duitser: Hans Bogner. Hij doet tijdens het bevrijdingsoffensief een wanhopige poging om de oprukkende troepen tegen te houden.
Praktische info
- Kan met een gids
- Gratis
