Bloemenkasteel
Het is haast ondenkbaar maar tijdens de oorlog lag er in de vallei van Polderhoek een prachtig park. Gelegen rond het zuidersogend Polderhoekkasteel was het zelfs één van de mooiste in de streek. De lokale bevolking noemde het niet voor niets “Bloemenkasteel”. Het werd aangelegd vanaf 1850 en is ruim 30 ha groot. Het front liep hier in 1914. Van dan af lag het Polderhoekpark in Duits gebied. Op 4 oktober 1917 slaagden Britse troepen er in het noordoostelijk deel van het park in te nemen. Verder raakte men niet en het offensief werd op de heuvelrug gestaakt. Het hele terrein werd in puin geschoten en de Reutelbeek, die door het park stroomde, vormde een brede strook moeras.
Zware verliezen
Op 3 december 1917 werd alsnog een aanval op het park uitgevoerd. Nieuw-Zeelandse troepen moesten de klus klaren. De hele operatie faalde. Manschappen werden door eigen artillerie beschoten door het wegzakken van kanonnen in de modder. Sterke wind deed de werking van een beschermend rookgordijn teniet. Ook de inzet van ongeoefende troepen droeg bij tot het mislukken van de operatie. Zware verliezen nabij Passendale hadden tot gevolg dat hier onervaren reservetroepen het slagveld werden ingestuurd. Toch streed men er onbevreesd.
Bevrijdingsoffensief
Het kasteel, of wat er van over bleef , werd pas in 1918 ingenomen tijdens het bevrijdingsoffensief. De kasteelheer Octaaf de Landas had geen moed om het kasteel weer op te bouwen. Hij gebruikte zijn schadevergoeding voor het bouwen van een kerk en stierf in 1924.
Polderhoekpark
Het landschap is totaal verwoest door aanhoudende beschietingen. Zo ook het Polderhoekpark waarvan de hoofdingang langs deze straat lag. Van het park, ooit geroemd als één van de mooiste rond Ieper, blijft nagenoeg niets meer over. Tussen 3 en 5 december 1917 proberen Nieuw-Zeelanders hier tevergeefs Polderhoek in te nemen. De puinen van Geluveld blijven in Duitse handen.
