Het kasteel werd van 1737 tot 1965 bewoond door de adellijke familie Keingiaert. Vóór de oorlog bezat de familie een groot deel van Geluveld. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vluchtte de familie Keingiaert voor het oorlogsgeweld.
Aanvallen op het kasteel
Geluveld werd verdedigd door de Britse 1e Divisie. Op 29 oktober vielen de Duitse 54e Reservedivisie en enkele losse eenheden het dorp aan. Bij Beierse Infanterieregiment 16 zat een zekere Adolf Hitler. Zijn bevelhebber, Julius List, sneuvelde op 31 oktober in het kasteelpark. Het park werd dan verdedigd door de 1e South Wales Borderers. Ze zijn de enige die stand houden. Generaal Fits Clarence stuurde daarop troepen van het Polygoonbos naar Geluveld. Hij leidde de 2e Worcesters tot aan het park, waarna het dorp met een tegenaanval werd ingenomen.
Vanaf dan bleven het dorp en het kasteel in Duitse handen. In het najaar van 1917 werd heel Geluveld van de kaart geveegd wanneer Britse troepen de dorpskern naderden. Ze konden het echter niet innemen. In en rond de ruïnes van het kasteel bleven Duitsers zich schuilhouden. Pas eind september 1918 werd Geluveld ontzet.
Oprichting steenbakkerij
Kasteelvrouw Léonie Keingiaert kwam kort na de oorlog terug en werd de eerste vrouwelijke burgemeester van België. Ze richtte een steenbakkerij op voor het herbouwen van haar dienstwoningen, hoeven en huizen voor de terugkerende bevolking. Pas in 1929 werd het kasteel heropgebouwd. Het huidig gebouw lijkt sterk op het vooroorlogs kasteel.
